کد مطلب:217476 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:222
امام کاظم و مبارزه با لهو ولعب
علامه حلی در كتاب «منهاج الكرامه » آورده است كه روزی امام موسی بن جعفر (علیه السلام) از در خانه بشرحافی در بغداد می گذشت، صدای ساز و آواز و غنا و نی و رقص از خانه بشر بلند بود. در این هنگام كنیزكی از خانه بیرون آمد تا خاكروبه بیرون بریزد. حضرت به او فرمود: آیا صاحب این خانه آزاد است یا بنده؟ كنیزك گفت: آزاد است. امام فرمود: راست گفتی، اگر بنده بود از مولایش می ترسید.
كنیزك چون برگشت، بشر علت دیر آمدنش را پرسید. كنیز حكایت را بازگفت. بشر با پای برهنه بیرون دوید، خود را به حضرت رسانده، عذر خواست و به دست آن حضرت توبه كرد. بعد از آن هرگز كفش نپوشید و همیشه پا برهنه راه می رفت. [1] .
كنیزك چون برگشت، بشر علت دیر آمدنش را پرسید. كنیز حكایت را بازگفت. بشر با پای برهنه بیرون دوید، خود را به حضرت رسانده، عذر خواست و به دست آن حضرت توبه كرد. بعد از آن هرگز كفش نپوشید و همیشه پا برهنه راه می رفت. [1] .
[1] همان، ص 214.